روی این مضمون شریف « اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود ... » تدبر کردم دیدم اگرچه بسیار ارزشمند است ولی در دریای بیکران ابی عبدالله (ع) خواسته ای ناچیز است . شفاعت در این دنیا به مراتب بهتر از یوم الورود است ، زیرا اگر شفاعت اهل بیت (ع) در این دنیا شامل حالمان شود و خدای تبارک و تعالی ما را بنده ای که مطلوب درگاهش است قرار دهد هم در این دنیا برای خدا بنده خوبی هستیم و در آخرت به مقام رفاقت اهل بیت (ع) نائل میشویم ! شفاعت یوم الورود مثل آن است که گدایی در خانه ای را بزند و صاحب خانه که صاحب فضل است چیزی به او عطا می کند و حتی ممکن است خودش را هم به گدا نشان ندهد و لی شفاعت در این دنیا برای مقام بندگی واقعی سبب میشود که تقرب یابی و مثل رفیقی که اگر به در خانه ات بیاید به محض دیدار او را در آغوش می کشی و با احترام وارد خانه می نمایی ! این بنده مقرب در یوم الورود هم مثل رفیقی است که اهل بیت (ع) به محض دیدنش به او خوش آمد می گویند پس از آقا سیدالشهداء (ع) بخواهیم که در این دنیا برای آدم شدنمان شفاعت کند تا بنده ای شویم که خدا دوست می دارد و آنگاه به مقام رفاقت با اهل بیت (ع) برسیم . انشاءالله